Duits & Druif - Grape Ale

Als er onverenigbare werelden bij elkaar worden gebracht, zoals Brouwerij De Molen herhaaldelijk pleegt te doen, dan is het wel in deze Grape Ale genaamd Duits & Druif. Het kwam tot stand in samenwerking met Hemmes, waarvan ik stiekem aanneem dat zij het druivenbestanddeel hebben aangeleverd.

Wijn & Bier geeft plezier!

De Grape Ale is een hele leuke niet alledaagse bierstijl die oorspronkelijk afkomstig is uit Italië. Het is een cross-over tussen bier en wijn doordat tijdens het brouwproces druiven worden toegevoegd. De vergisbare suikers komen daarbij dus deels uit de mouten en deels uit de druivenmost, of druivensap. Vanzelfsprekend zorgt dit voor vineuze elementen in de smaak.

Ik ben heel benieuwd: Tijd om de proef op de som te nemen!

Het bier schenkt donkergeel in, met een vlot wegtrekkende schuimkraag. Direct ruik ik de witte druifaroma. Daarachter ontwaart zich een andere zuurheid dat mij nog het meest doet denken aan een ongemoute tarwezuurtje, zoals je dat ook waarneemt in een Belgisch Witbier.

De eerste slok geeft heel veel zachtzoete witte wijn en dat blijft zo en het koolzuurgehalte is vrij hoog in mijn beleving. Mooi dat hierachter ook nog enige moutigheid herkenbaar is! Het maakt het inderdaad een echte combi en een clash of worlds die voelt als witte wijn met Blondbier. De door mij verwachtte bitterheid en tannines, zijn door mij niet teruggevonden in de smaak. Ik neem aan dat de bitterheid minimaal aanwezig is komt doordat er een kleine hoeveelheid hop is toegevoegd in het brouwproces. Al met al weer een smakelijke belevenis: Het bier is niet supercomplex, maar een leuke ervaring!

Cheerz! 

Meester in Bieren

Duits & Druif - a 'popping' experience

Hot on the heels of Pruim & Wijn, another wine-esque beer- Duits & Druif (German & Grape). Joining the recent trend of Grape Ales (themselves a very new beer style, originating in Italy in 2006), De Molen, in collaboration with Hemmes, has managed to produce yet another juicy, thirst-quenching delight!

Anyone brought up in the early 2000s in the UK may find themselves reminded of Shloer, the soft drink children some of us were given when the adults were drinking real wine to make us feel included. I admit I do feel as sophisticated as my nine-year -old self, but that may have something to do with the alcohol content and not a sparkly new dress.

Grape Ales are beers made in the spirit of wine-making, and for this reason this reminds me significantly more of wine than of beer. Not a bad thing at all, especially when the two meld together to create a sophisticated drink I’d struggle to name as either upon blind tasting.

Upon first sniff, I suspected a taste similar to Triple d’Anvers, often drunk in my somewhat less sophisiticated (yet still beloved) moments. Thankfully, upon drinking the grapes really provide a ‘pop’ I associate with a viognier or chardonnay, as opposed to strong yeast and distinct beery flavour. They bring a rich, white fruit sweetness and a full body, as well as a round mouth-feel which lasts long after the last sip. The key, however, is the lightness of it; faced with such full flavours, the beer manages not to be overly-sweet, nor overwhelming or heavy- there’s a welcome lightness in the drinking itself. I could easily imagine drinking it on a terrace somewhere sunny with some olives and charcuterie as an extension of a long, lazy afternoon on holiday.

Due to the lingering flavour, the only thing I can imagine following this with would be a gin & tonic, so perhaps we’ve found a future challenge for De Molen? Until then, cheers!

Lara Davis