Schwarzwalder & Kirsch

De laatste keer dat ik Schwarzwalder Kirschtorte (een taart bestaande uit meerdere lagen chocoladebiscuit, een royale laag friszure kersen, slagroom en brandewijn) at, is minstens een eeuw geleden en ik heb het even voor je opgezocht: rond die periode werd het waarschijnlijk uitgevonden door de Duitse patissier Josef Keller.

Ik probeer mij, voordat ik daadwerkelijk overga tot het proeven van dit bier, te verplaatsen in de meer dan eens MINDBLOWING-gedachtenwereld van de fantasten werkzaam bij Brouwerij de Molen. Ik kan mij dan voorstellen dat deze bekendste taart van Duitsland inderdaad wel stout als basis moet hebben, daar er meer dan eens ook chocoladetonen een rol spelen in dit biertype.
Bij het bestuderen van de ingrediënten blijken er ook cacao nibs en zure kersen aan te zijn toegevoegd.

Deze Schwarzwalder & Kirsch heeft alles in zich om een bier op te leveren…

“With a blow of Sour Cherry, Cacao nibs”?
Nou, laat die blow er maar vanaf…

Wat een gezellig sisje, bij het openen van dit bier van 8,5% abv. De liefde komt van twee kanten en we hebben er allebei blijkbaar zin in!
De chocolade knalt er direct en onmiskenbaar uit. Wat een fantastische geur!
De toegevoegde zure kersen herken ik nog niet, maar ik laat mij graag verrassen door de eerste slok.

Zo tof! Juist in de smaak komen de zure kersen voorop te staan. Je kunt er niet omheen dat hier een dikke vette hoeveelheid kersen in zijn gegaan. Het zuurtje in de kersen gaat gepaard met mooie geroosterde smaken die direct te herleiden zijn naar de basis-stout.
Chocolade komt af en toe naar voren, en hoe meer op temperatuur hoe meer chocola ik proef. Toch speelt het in de smaken, zeker aanvankelijk, niet de boventoon. Later, wanneer de stout ver boven adviestemperatuur is, krijg ik wel meer chocola in de smaak.
In de afdronk grijpt het roasty deel zijn kans en dat doet mij het meest denken aan koffie.

Houd je niet van zuur? Dan is dit wellicht niet jouw ideale bier.
Voor bierliefhebbers die zich graag laten verrassen is dit dan wel weer een erg leuk bier.

Ik vond het in ieder geval weer een mooie ervaring!

Tiramisu & Tast toe

De tovenaars van Brouwerij de Molen maken er weer een feest van om met de bierliefhebber op zoek te gaan naar avontuurlijke en vooral MINDBLOWING smaakcombinaties. Ditmaal een van origine Italiaans dessert dat letterlijk en figuurlijk zoveel smaaklagen heeft dat het meer dan voldoende uitdagend is om deze in een bier te vangen. Daar hoeft geen gekke tegenhanger bij verzonnen te worden. Het levert ons bierliefhebberts de Tiramisu & Tast toe op, een toetje van een Quadruple van 9% abv. En… With a blow of Tiramisu!

Tiramisu is zo’n lekkernij waar ik mijn lange vingers bij aflik. Met de gelaagde combinatie van biscuit (lange vingers), cacao, mascarpone, koffie, opgeklopt ei en daarbij de toevoeging van een sterke drank, van origine marsalawijn. Loopt het water je al in de mond? Dan is het tijd om vlot over te gaan naar deze special.

Ik schenk een donker en troebel, rood-bruin bier in. De schuimkraag trekt zich snel terug en laat hoogstens nog wat van zich zien in de kring tegen de binnenkant van het glas.
In de geur meteen chocolade, een geur die mij doet denken aan cake en een heel lichte likeurachtigheid. Heel zachtjes op de achtergrond laat de koffie van zich horen (nou ja… ruiken).

Een slok & een grijns. Het zou de naam kunnen zijn van een toekomstig Molenbier, maar het is vooral het fijnste dat me kan overkomen als ik zoek naar herkenning in smaken.

En of ik elementen uit tiramisu herken! De cake-achtige smaak, zoals die van lange vingers, haal ik er ook direct uit. Net zoals in de geur herken ik ook in de smaak alle andere elementen en wat karamel. De koffie zit er subtiel in.
Het spreekt mij aan dat de romigheid van de mascarpone ook enigszins in het bier terecht zijn gekomen. Hoewel het mij persoonlijk sterk lijkt dat deze Italiaanse room daadwerkelijk is toegevoegd aan het brouwsel. Vet is tenslotte een ingrediënt dat brouwers van harte mijden en, bijvoorbeeld met betrekking tot de stabiliteit van de schuimkraag, het bier geen goed doet.

In gedachten ga ik even terug naar het Nederlands Openluchtmuseum te Arnhem, alwaar ik een dag een helpend handje mocht zijn van brouwer Thijs. We brouwden er een Tiramisu-proefbrouwsel met als basis stout. Drie dagen na de heftigste vergisting werden er chocolade nibs, vanille extract (uit stokjes) en amaretto aan toegevoegd. De cakesmaken zouden moeten komen uit de gebruikte biscuitmalt, extra romigheid en body uit haver en een zoetje uit toegevoegde lactose. Zouden de brouwers een soortgelijke methode hebben gebruikt?

Al met al is het naast een erg smakelijk ook een intrigerend bier!
Er zullen meerdere mogelijkheden zijn om smaken zo herkenbaar in een bier te krijgen en misschien ook wel veel eenvoudigere manieren…

Van de twee bieren die De Molen deze week uitbracht is deze voor mij, hoewel met een minimale voorsprong, in ieder geval de mooiste!

Cheerz!

Meester in Bieren