De White Wine en Bourbon DIPA

Met de White Wine DIPA van 8,8% abv heeft Brouwerij De Molen een heel bijzonder vatgerijpt bier de wereld in geholpen. Hoe vaak kom je een IPA-variant tegen die gelegen heeft op een Bourbonvat? Naar wat ik heb begrepen komt het idee van dit bier uit de koker van brouwer John De Vries, die al lange tijd werkzaam is bij De Molen en zijn sporen verdiende bij de Zeeuwse Brouwerij Emelisse.

Het schenkt in als een amberkleurig bier met een off-white schuimkraag, die wat inzakt en waarvan een dun laagje resteert. In de geur is het bier licht vineus op de achtergrond met daarbij iets wat ik associeer met kauwgom. Daarbij de geur van vanille, dat waarschijnlijk afkomstig is uit het hout van het bourbonvat. Met deze aroma’s verwacht ik een romig bier te proeven, maar blijkbaar ben ik weer op het verkeerde been gezet door dit Molenbier. Damn! Dat doen ze vaker, haha!

De smaak van de White Wine en Bourbon DIPA

Hoewel de Double IPA in de tijd erg veranderd is (en voor mij ook echt niet meer als zodanig herkenbaar), is het direct te merken dat het met deze gaat om een heel ander beestje dan z’n op het vat gerijpte stout of barleywine-vriendjes en vriendinnetjes. 

De smaak is het direct opvallend zacht, waarbij enige hoppigheid moeilijk waar te nemen is. Dat is natuurlijk ook wel logisch, na maanden op het vat. In de smaak proef ik witte wijn en dat zal dan toch moeten komen door de toevoeging van Nelson Sauvin. Deze dubbeldoel-hopvariëteit uit Nieuw-Zeeland staat bekend om z’n aroma’s van witte wijn en kiwi. Ook proef ik een klein randje bourbon en hout, die niet overheersen. Iedere slok sluit wat droog af.

Ik vind het weer een leukerd! Dit is in mijn beleving een barleywine die heel goed zou passen op een zonnig terrasje. Dat is in een door zware vatgerijpte bieren overspoelde bierwereld nogal een bijzonderheid!

Cheerz!