Yuzu & Kuzu?!

Met de nieuwste special heeft Brouwerij De Molen een tijdelijke titel in huis, die je de wenkbrauwen doet fronsen. Yuzu & Kuzu… Mij zei het in eerste instantie nog minder dan niets. Mindblowing!

Ik heb het uitgezocht! Met de Yuzu & Kuzu triple IPA hebben we een @molenbier dat weer twee werelden samenbrengt die elkaar zelden ontmoeten: De Aziatische en de mijne. Wellicht ook de jouwe.

Yuzu en Kuzu, wat is dat?

Yuzu is een vrucht die met name in China, Korea en Japan voorkomt. Het uiterlijk is dat van een dikkige en uitgedroogde, bejaarde citroen met veel minder vruchtvlees. Het is vooral een smaakmaker die wat dat betreft lijkt op een combinatie van citroen, limoen en mandarijn. De vrucht wordt geroemd om haar zachtere karakter.

Kuzu wordt gemaakt met zetmeel uit de wortel van de snelgroeiende kuzu-plant. Deze indrukwekkende wortel kan zo’n 20 cm dik worden. In de buurt van Bodegraven komt het echt niet voor. In Japan wordt het zetmeel gebruikt als verdikkingsmiddel voor soepen en (warme) desserts. Het wordt ook toegepast in medicinale thee die je maag tot rust zou brengen. Intrigerend niet?

Naast Yuzu staat thee vermeldt op de ingrediënten. Ik vermoed dat dat het kuzu deel is…

Het Yuzu en Kuzu bier

Op naar het bier! Voor het openen valt me direct op dat de fles de eerste is met het ampersand-teken erop! Mooi hoor! Hiermee lijkt me de recente rebranding helemaal compleet!

Bij het inschenken is het meteen duidelijk dat dit een ander beestje is dan de recente specials. Een helder geel bier met een mooie witte schuimkraag vult het glas. We gaan richting de warmere dagen en dat zien we aan het zomerzonnige bier af!

De frissen Yuzu-citrustonen doen me denken aan kumquat, een vrucht waar een aangenaam scherp randje aan zit zonder dat het teveel wordt. Er achter zit wat hoppigheid. Het mondgevoel is wat filmend. Het is iets lobbig en ik vraag mij af of dit dan door de toevoeging van de kuzu komt. Het moet haast wel, want wat ik heb begrepen wordt de smaak van een gerecht (of drank) niet aangetast door het gebruik ervan. De smaak van de citrus zit er onmiskenbaar in en daarbij wat zachte moutigheid en een klein hopje. Als voorop de subtiele citrustonen te proeven zijn, komt de grapefruitachtige bitterheid er met een hoop bombarie achteraan.

De 12% abv haal ik er niet uit. Hoewel de IPA best wat alcoholisch is, drink ik ‘m makkelijk weg. Dat kan natuurlijk aan mij liggen, dus er is maar een manier om daar voor jezelf achter te komen. 

Het was weer een feest om dit stevige, leerzame en toch ook zomerse bier te drinken!

Cheerz!